حدیث عشق

حدیث عشق

۲ مطلب در دی ۱۳۹۴ ثبت شده است

آن که عمری در پی او می دویدم کو به کو                      ناگهانش یافتم با دل نشسته روبه رو         

 از  آداب حضور قلب در نماز عبارت است از این که سالک باید خود را حاضر در محضر حق ببیند و عالم را محضر ربوبیت بداند و خود را از حضار مجلس و مقیم بین ید الله محسوب کند و عظمت حاضر ومحضر را به قلب برساند واهمیت مناجات با حق تعالی و خطر آن را به قلب بفهماند و با تفکر و تدبر قبل از ورود در صلات،قلب را حاضر کند و به او بزرگی مطلب را بفهماند وآن را ملتزم کند به خضوع و خشوع وطمانینه وخشیت و خوف و رجا و مسکنت تا آخر نماز و با قلب مشارطه کند که از این امور مراقبت ومحافظت کند و تفکر وتدبر در احوال بزرگان دین وهادیان سبل کند که برای آنها چه حالاتی دست می داده وآنها چه معامله ای با مالک الملوک می کردند و از احوال امامان معصوم علیه السلام سر مشق اتخاذ کند و واز آن بزرگواران مدد بخواهد .                              افسوس که ما اهل غفلت و سکر طبیعت و مغروران بی مایه در تمام امور دست نشانده شیطان پلید هستیم و هیچ گاه از خواب گران و نسیان بی پایان بیرون نمی آییم .                                  

اکنون در اینجا به بعضی از روایاتی که در رابطه با ائمه علیه السلام  در باب نماز وارد است ذکر می کنیم    علی بن الحسین علیه السلام وقتی به نماز می ایستاد رنگش دگر گون می شد و چون به سجده می رفت سر بر نمی داشت تا آنکه عرق از وی می ریخت .                                                               

امام حسین علیه السلام: نماز به کمال نرسد مگر برای کسی که طهارتی همه جانبه و تمامیتی رسا داشته باشد و حق آن را کامل ادا کند و از وسوسه و انحراف به دور باشد ،خدای را بشناسد و برای  او خشوع نماید وثابت ورزد در حالی که میان نومیدی و امید ،شکیبای و بی تابی ایستاده باشد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ دی ۹۴ ، ۲۰:۱۱
زهرا یوسفی

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست           عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست (سعدی)                       آنان که مجذوب جمال جمیل و عاشق ودلباخته حسن ازلند واز جام محبت سر مست واز پیمانه الست بی خود از هر دو جهان رسته وچشم از اقالیم وجود بسته وبه عز قدس جمال الله پیوسته اند برای آنها دوام حضور است ولحظه ای از ذکر وفکر ومشاهدت و مراقبت مهجور نیستند.و آنان که اصحاب معارف وارباب فضایل وشریف النفس و کریم الطینته اند ،چیزی را به مناجات حق اختیار نکنند و از خلوت ومناجات حق او را طالبند و عز وشرف وفضیلت ومعرفت را همه در تذکر ومناجات با حق دانند. ای عریز،تو نیز به قدر میسور ومقدار این وقت مناجات را غنیمت شمار وبه آداب قلبیه آن قیام کن ،و به قلب خود بفهمان که مایه حیات ابدی و سر چشمه ی فضائل نفسانیه وراس الکمال کرامات متناهیه به مراودت و موانست با حق است و مناجات با او خصوصا"نماز که معجون روحانی ساخته شده با دست جمال و جلال حق است از اوقات آن حتی الامکان محافظت کن .اوقات فضیلت آن را انتخاب کن که در آن نورانیتی است که در دیگر اوقات نیست و اشتغالات قلبیه خود را در آن اوقات کم کن بلکه قطع کن و نماز را با امور دیگر مزاحم قرار مده تا بتوانی قلب را راحت وحاضر کنی .

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ دی ۹۴ ، ۱۵:۲۰
زهرا یوسفی